Vertrouwen om te kunnen bouwen

deurenJan Terlouw zei het gisteren zo mooi bij DWDD: “Vroeger hing er uit elke brievenbus een touwtje. We vertrouwden elkaar. Maar waar zijn de touwtjes nu?”. En daar heeft meneer Terlouw een heel belangrijk punt: vertrouwen. Zonder vertrouwen geen grond om op te bouwen. In de psychologie al vaak besproken.

Faciliteren
Bij het faciliteren is grondbeginsel één: vertrouwen. Vertrouwen in de ruimte, in de facilitator, in de deelnemers, in de methodiek. Bij intervisie geen succes als er geen vertrouwen is. Dan wordt er namelijk niet openlijk gepraat. Bij  LEGO® SERIOUS PLAY® geen gedragen (eind)resultaat, want de inbreng is al gekleurd gegeven. En als de directie/manager het werk van de scrummaster en het team niet aan hen over durft te laten, zal dat een vertraagd proces en/of een minder goed resultaat opleveren.

Vertrouwen krijg je door een goede sfeer te creëren, door open naar elkaar te zijn, door elkaar te leren kennen, door je gehoord te voelen en gewaardeerd, door goed geïnformeerd te zijn. En gedraag je tegenover een ander zoals jij wilt dat een ander zich tegenover jou gedraagt.

Als facilitator de taak dit allemaal mogelijk te maken en bij te sturen waar nodig. Je zet als facilitator de eerste stap en de rest volgt (vanzelf).

Tips
Hieronder volgt een aantal tips die je kunt toepassen bij het geven van een workshop of training.

  • Start een workshop met een kennismakingsronde en begin met jezelf.
  • Bouw je programma op.
  • Pas de ruimte aan op het soort bijeenkomst. Dus geen ruimte met alleen maar glazen wanden of schotten als muren bij intervisiesessies.
  • Blijf continu monitoren of iedereen zich wel op zijn of haar gemak voelt.

Directe positieve feedback

“Mensen functioneren het best wanneer ze met regelmaat een terugkoppeling krijgen. Ze kunnen daardoor dichter bij hun doel komen.”, aldus de Amerikaanse psycholoog Leonard Martin. Hij maakt een onderscheid tussen ‘immediate returns’ en ‘delayed returns’; oftewel directe terugkoppelingen en uitgestelde feedback.

Immediate returns
Vroeger kregen we directe terugkoppeling op de dingen die we delen. Voedsel verzamelen, hout hakken, brood bakken, hutten bouwen; we leefden van dag tot dag. Gaat het fout – het voedsel is op – dan kun je je gedrag bijstellen (nieuw voedsel zoeken). In onze huidige samenleving heerst vooruitdenken. Doelen liggen relatief ver in de toekomst (hypotheek, opleiding). Er is meer sprake van uitgestelde feedback.

Als immediate returns beter werken dan delayed returns, hoe passen we dat dan in onze huidige samenleving?
Dat kan in je werk doen door je doelen zo te stellen dat je snel een terugkoppeling krijgt. Dus liever ervoor zorgen dat dat ene blog is geschreven dan dat je je als doel stelt vijf blogs per maand te schrijven. In en om het huis leveren activiteiten als koken, breien, klussen en tuinieren directe feedback op.

Positieve beloningen
Het voelt goed om positieve feedback, beloningen, te krijgen, omdat je hersenen van blije momenten een dopamineshot krijgen. Je wordt aangemoedigd om het bijbehorende gedrag (de oorzaak van de beloning) te herhalen. Heb je weer iets nieuws bereikt waar je blij van wordt, krijg je weer een nieuw shot dopamine. Positief gerichte feedback werkt veel beter dan negatieve feedback.

Complimentje?Daag jezelf en de mensen om je heen tot nieuwe beloningen, nieuwe blije momenten en directe positief gerichte terugkoppelingen. In de scrumwereld is dat heel gebruikelijk. Alle ceremonies zijn erop gericht snel feedback te krijgen, te geven en om daarop in te spelen. En succes wordt gevierd.
Maar denk ook eens aan het geven van een compliment aan iemand. Help een ander iets voor elkaar te krijgen. Thuis, op je werk, in de trein. Directe positieve feedback, het werkt!

*) Dit blog is gebaseerd op artikelen uit het zomer doeboek van Psychologie magazine.

25 jaar internet

Vandaag 25 jaar geleden werd het internet opengesteld voor iedereen. Vijfentwintig jaar. Wat vliegt de tijd! De technologie heeft niet stilgestaan.

Internet heeft ons veel gebracht. Veel informatie, contact over heel de wereld, nieuwe manieren van werken, snelheid. Het heeft denk ik ook dingen afgenomen, opgeslokt of doen vergeten. Denk aan de discussies over buiten spelen, veel zittend werk, verwondering over nieuwe vondsten, je vermaken met “niks”.

De eerste computer met internet. Ons eerste mailadres. Onze zelf geprogrammeerde eerste website. Ik weet het allemaal nog goed. Voor mij nostalgie, voor zoonlief gewoonste zaak van de wereld.

Waar staan we over 25 jaar?